από το “Εφιαλτικό Σύνδρομο”, τεύχος 1
Ο κύριος Πέτρος Τασαβίδης ήταν υπουργός…
Τηρούσε κάθε σοβαρή προυπόθεση.
Ήταν κοντός,παχουλός και άσχημος,όπως όλοι οι πετυχημένοι πολιτικοί.Είχε μια όμορφη γυναίκα,που τον απατούσε αρκετά ώστε να ικανοποιεί ταυτόχρονα τις ανάγκες της ίδιας αλλά και όλων των μεγάλων περιοδικών.Είχε μια όμορφη,ευτυχισμένη οικογένεια με 3 γλυκά παιδιά και ζούσαν σε ένα διαμέρισμα στα Πατήσια.Ντυνόταν πάντα απλά και λιτά,σαν άνθρωπος του λαού που ήταν.Η γυναίκα του αντίθετα,ντυνόταν σύμφωνα με την τελευταία λέξη της μόδας για να προσελκύσει τους δημοσιογράφους,πράγμα ανούσιο αφού οι περισσότεροι δημοσιογράφοι είχαν την εκνευριστική συνήθεια να την φωτογραφίζουν όταν δεν φορούσε απολύτως τίποτα.Ήταν υπέυθυνος για το Νομοσχέδιο 234,που κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς είναι μα φαινόταν πολύ σημαντικό για την ανάπτυξη της χώρας.Όπως όλοι οι σοβαροί πολιτικοί,ήταν απόλυτα διεφθαρμένος και περνούσε τον καιρό του με εκβιασμούς,δωροδοκίες και απάτες.Είχε στο ενεργητικό του μονάχα δύο ροζ σκάνδαλα,που τον είχαν κάνει ικανοποιητικά διάσημο στον μέσο πολίτη,χωρίς να αμαυρώσουν ιδιαίτερα την φήμη του…
Με δυο λόγια ήταν ένα ανερχόμενο αστέρι της πολιτικής σκηνής.
Άλλα είχε ένα κουσούρι…
…Είχε την κακία συνήθεια να ανεβαίνει στην ταράτσα της πολυκατοικίας και να κάνει “Χουτ Χουτ”.
Κάποια κρύα μέρα του Νοέμβρη,ένας σιχαμένος παπαράτσι τον πέτυχε καθώς έκανε “Χουτ Χουτ”.
Τον βιντεοσκόπησε…και την επόμενη μέρα κάθε κανάλι έδειχνε τις αποτρόπαιες αυτές εικόνες…Τον Πέτρο Τασαβίδη να κάνει “Χουτ Χουτ”!!!!
Μια στρατιά από πολιτικούς, καλλιτέχνες, σελέμπριτις, φωτομοντέλα, επιχειρηματίες, μουσικούς, τραγουδιστές, ηθοποιούς, πορνοστάρ, ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων, ιερείς, παραψυχολόγους, τυχαίους περαστικούς και συγγενείς του θύματος ,βγήκαν πρωί πρωί στον αέρα να σχολιάσουν, να καταγγείλουν, να αναλύσουν, να δικάσουν και να καταδικάσουν τον άμοιρο υπουργό.
Και έτσι τέλειωσε άδοξα η καριέρα του Πέτρου.
Αποσύρθηκε άρον άρον από την θέση του και χώρισε με την γυναίκα του,που παντρέυτηκε δύο μέρες μετά έναν Ιταλό επιχειρηματία.
Με την έκδοση τριών αυτοβιογραφικών βιβλίων(“Πως μ’αρέσει να κάνω Χουτ Χουτ” τόμος 1,2 και 3, εκδόσεις “Ωμό Κρέας”, δέκα φορές best seller), έβγαλε αρκετά λεφτά ώστε να ζήσει βαθιά και ευτυχισμένα γηρατειά σε ένα εξοχικό στην Χαλκιδική.
Δεν μπορώ να βρω το ηθικό δίδαγμα της παραπάνω ιστορίας…
Όποιος τα καταφέρει,ας το πει και σε εμένα γιατί έχω σκάσει.
