Tag Archives: τέχνη
τι στο διάολο θελήσαμε
Ψυχογεωγραφία
σε μερικά πράγματα
καλύτερα είναι να χανόμαστε.
τίποτα λιγότερο
Θα έρθει κάποτε η στιγμή
να διεκδικήσουμε
όλο το χρόνο του κόσμου
για να τον σπαταλήσουμε ευγενικά
κάνοντας όλα εκείνα τα μικρά τίποτα
που τόσο μας λείπουν.
τέχνη είναι /
[εξομολόγηση]
Παραδέχομαι:
χρειάστηκαν πολλά χρόνια
(κι αρκετή προσπάθεια εκ μέρους σου)
ώστε η φρίκη
του να ξυπνάω στη μέση της νύχτας
και να συνειδητοποιώ
πως
κάποιος
ανασάνει
κάτω από το κρεβάτι μου
αντικατασταθεί
απ’ τη φρίκη
του να ξυπνάω στη μέση της νύχτας
και να συνειδητοποιώ
πως
δεν ανασάνει κανείς
στο κρεβάτι
δίπλα μου.
καταναλωτικός οργασμός
[ανοιξιάτικο]
κάπως ασφυκτικά / στα απομεινάρια μιας χαζοχαρούμενης, περαστικής άνοιξης / και τις βιαστικές εναλλαγές του καιρού / κάπως ασφυκτικά / στα σπίτια μας, με τους τοίχους γεμάτους καρτ ποστάλ από μέρη που έχουμε πλέον ξεχάσει / και το facebook, με τον τοίχο γεμάτο δημοσιεύσεις από ανθρώπους που δε γνωρίσαμε ποτέ / κάπως ασφυκτικά / μέσα στα ρούχα που δεν βλέπουμε την ώρα να πετάξουμε από πάνω μας / και μέσα στα χειμωνιάτικα σκεπάσματα που δεν βλέπουμε την ώρα να ξεφορτωθούμε / κάπως ασφυκτικά / ανάμεσα στην γιορτινή ατμόσφαιρα των ημερών / και μια πρωτομαγιά που πήρε παράταση / να έρθεις / να φορτώσουμε τους εαυτούς μας σε ένα τρένο / και την γκρίνια μας σε ένα άλλο / και να τα στείλουμε προς διαφορετικές κατευθύνσεις /
αλλοτρίωση είναι:
να δουλεύω
και
να μην προλαβαίνω
να σ' αγγίξω
παρά μονάχα τη στιγμή
που θα σου σερβίρω τον καφέ