Οι κουλτούρες της νύχτας
Συγγραφέας: Bryan D. Palmer
Εκδόσεις: Σαββάλας
Κατηγορία: Steal it
Με δυο προτάσεις: η ιστορία της ανθρώπινης παραβατικότητας απ’ τον Μεσαίωνα ως σήμερα, μια σύνοψη 8 αιώνων νυχτερινής κίνησης και παρανομίας. Τέσσερις μήνες το πάλευα το ρημάδι, μα άξιζε με το παραπάνω τον κόπο! Κάποια κεφάλαια του είναι κάπως δύστροπα, άλλα κυλάνε σαν νεράκι. Κάποια είναι βαρετά, άλλα σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό…
Έχοντας σαν κεντρικούς, αλληλένδετους άξονες ανάλυσης τον παππού Μαρξ – για τις οικονομικές / υλικές συνθήκες – και τον Φουκώ – για το ψυχολογικό background – o Palmer αναζητά στην μακρά διήγηση της νύχτας όλες εκείνες τις στιγμές που η υπέρβαση των κανόνων της ημέρας μετουσιώθηκαν σε αρνήσεις, ελευθερίες και αντιστάσεις.
Για να πάρετε μια ελάχιστη ιδέα για τον πλούτο του υλικού, ακολουθούν επιγραμματικά τα 19 κεφάλαια:
Η αγροτική νύχτα τον μεσαίωνα (αίμα, άρτος και ανιερές πράξεις), το κυνήγι μαγισσών (μάγισσες), η αριστοκρατική πορνογραφία του Γουίλκς και του Ντε Σαντ (ελευθέριοι, ελευθεριότητα και ελευθερία), Ιακωβινισμός και επαναστατικές λέσχες του 18ου (συνομωσίες της νύχτας), η γοτθική λογοτεχνία (τέρατα της νύχτας), τα σκοτεινά επαγγέλματα του πρώιμου καπιταλισμού (έργα της νύχτας), η ιμπεριαλιστική επέκταση στην Αφρική και το Νέο Κόσμο (σκοτεινές ηπείροι), οι πειρατές και κοινότητες των εξεγερμένων σκλάβων (στη σκιά των αυτοκρατοριών), οι αδελφότητες, οι μυστικές στοές και οι ταβέρνες (κοινωνικότητες της νύχτας), η επαναστατική τρομοκρατία στις αρχές του 20ου αιώνα (νύχτες βομβιστών), η μεταφυσική διάσταση της εκμετάλλευσης στις αποικίες (δουλεύοντας για το διάβολο), η παραβατική σεξουαλικότητα (νύχτες από δαντέλα και δέρμα), τα πανηγύρια της προλεταριακής εξέγερσης (γιορτές της επανάστασης), η σιωπηλή αντίσταση των νεανικών συμμοριών και των παιδιών του swing στην φασιστική νύχτα (δεκαετία σκότους), η προκλητική επέκταση της jazz (μπλουζ, τζαζ και χαμαιτυπεία), οι μπήτνικ και ο μποεμισμός (περίπατος στην άγρια πλευρά), τα ασπρόμαυρα δράματα στην λογοτεχνία και τον κινηματογράφο (νουάρ), η μαφία και ο υπόκοσμος (νύχτες συσσώρευσης), οι αστικές φυλετικές εξεγέρσεις του 20ου αιώνα (η κατάρρευση των πόλεων).
“Η νύχτα είναι διαφορετική, το αντίθετο της ημέρας, που το χαρακτηρίζουν το σκοτάδι και ο κίνδυνος, αλλά οι ελευθερίες της αντισταθμίζουν τους φόβους της. Η νύχτα μάς επιτρέπει να δραπετεύσουμε από τις αγγαρείες της ημέρας, τη μονοτονία της καθημερινότητας που περιορίζει την ανθρωπότητα σε συγκεκριμένα καθήκοντα, υποχρεώσεις και εργασίες.”
…για το “Επιεικώς Φλέγον”, τεύχος 2
