Μια άλλη θάλασσα

Μέσα στο πιο χαωμένο μας μεθύσι
εκεί που γελούσαμε
για να διώξουμε το ξημέρωμα μακριά
ήρθα να σταθώ πλάι σου
 
Και σε κοίταζα
κι έβλεπα μια λεπτή αλυσίδα να τυλίγεται απαλά γύρω σου
να σε δένει με άλλους τόπους, άλλους ανθρώπους
άλλες νύχτες και μια άλλη θάλασσα
κι εσύ μου μιλούσες με αγάπη για το εκεί, για το εδώ
και για το ταξίδι ανάμεσα σ'αυτά τα δυο
και ήσουν ο τόπος αυτός, η θάλασσα αυτή
και εγώ ήθελα απλά να ταξιδέψω και να κρυφτώ μέσα σου
 
Και σε άκουγα
κι ανάμεσα στις λέξεις σου ξεχώριζα
τις δυνατές μουσικές δίπλα στα ηχεία
τις κουβέντες γύρω από τον κύκλο μιας συνέλευσης
τον ήχο ενός μπουκαλιού που σπάει
στη σιωπή της νύχτας
το μεταδοτικό γέλιο ενός κοινού γνωστού
και ήθελα να σου ψιθυρίσω
ότι πιο πρόστυχο και πιο γλυκό
μα τελικά μεταμφιέστηκα πίσω από κοινοτυπίες
 
Και σε άγγιζα
κι ένιωθα όλη την απόσταση ανάμεσα μας
όλα τα ιδρωμένα σεντόνια που έχουν κοιμήσει το σώμα σου
όλες τις λέξεις που έχουν γραφτεί για σένα
όλα τα βιαστικά χάδια και τα παγωμένα δάχτυλα
κι όλες σου τις αποχαιρετιστήριες αγκαλιές
και ήθελα να σ'αγκαλιάσω
μα έτρεμα τον αποχαιρετισμό
 
Ούτε καν ε?
Δεν πειράζει.
Άλλωστε κάθε αύριo
όλα ξεχνιούνται
 
comp2

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *